Vanmorgen stonden we op met prachtig weer, zoals voorspeld! We wilden zoveel mogelijk van de omgeving bekijken dus het zou een behoorlijke sightseeing-tour worden.
Allereerst reden we naar het Oosten van Golden Bay, de Wainui Falls. Dit is de grootste en meest indrukwekkendste waterval van de Nelson Area. In totaal hadden we drie kaarten dus we zouden er snel moeten zijn (45 minuten rijden)...mooi niet dus. Uiteindelijk kwamen we op een onverharde weg terecht (en in Nieuw-Zeeland zijn die heel erg onverhard) die we een kwartier lang volgden voordat we besloten terug te gaan. Op de terugweg zagen we het kleine bordje "Wainui Falls Carpark" dat we hadden gemist en parkeerden de auto een eindje verderop op het parkeerterrein. Een 45 minuten durende wandeling door de bergen, de dichte bossen en over een swingbridge bracht ons bij de waterval die we al van veraf konden horen. Een prachtig gezicht hoe een enorme hoeveelheid water zich zo'n 20 meter naar beneden stort.
Terug bij de auto reden we naar het Westen naar het Abel Tasman Memorial, want het monument voor deze Nederlandse Zeeheld (geschonken door Prinses Juliana) moesten we natuurlijk wel eventjes bezoeken. Vanaf de parkeerplaats liepen we een steil pad omhoog en hadden naast het betonnen monument een schitterend uitzicht over de Golden Bay. Door het heldere weer konden we zelfs het puntje van Farewall Spit zien liggen.
De volgende tocht ging naar The Grove. Een klein park met enorme grote rotsen waar langs en doorheen bomen (voornamelijk palmen) en struiken groeien. Zo liepen we dus onder en door de wortels van de bomen heen. Vooral op een dag met slecht weer krijgt de plek een misterieuze uitstraling. Vandaag hadden we prachtig weer en genoten we van de wandeling. Het deed ons denken aan een wandeling tussen de rotsen door in Echternach (Luxemburg) die we ooit met Maarten en Linda hadden gelopen.
Voorgenoemde dingen wilden we zoveel mogelijk in de ochtend doen, in de middag wilden we naar Farewell Spit. Hier zijn een flink aantal prachtige wandelingen te maken, een aantal alleen bij laag tij. Het zou pas om 18:00u laag tij zijn, maar om 15:00u kon je al starten vanuit het bezoekerscentrum. Onderweg aten en dronken we wat bij een bakkertje in Takaka en een uur later kwamen we aan bij het Farewell Spit bezoekerscentrum. De DOC brochure die we al hadden gaf aan waar we welke wandelingen konden maken. Vanuit het bezoekercentrum zagen we hoe het tij het water langzaam uit de Golden Bay terug trok. In sommige gevallen komen walvissen in problemen omdat ze, verrast door het lage water, niet meer op tijd weg kunnen komen en stranden. Naast het bezoekerscentrum stond een grote bak met daarop "Whale Rescue Kit" vol met dekens, emmers, scheppen en instructies voor de vele vrijwilligers die beschikbaar zijn voor het 'redden' van de walvissen.
Met de auto reden we (via een onverharde weg) naar een parkeerplaats bij Pillar Point. Een steile wandeling omhoog van 40 minuten bracht ons bij de vuurtoren waar we wederom een mooi uitzicht hadden over het hele gebied. In de verte zagen we de kliffen van Cape Farewell, de plek die Captain Cook het laatst zag voordat hij met zijn schip wegvoer en de kaap zijn naam gaf. Eenmaal terug bij de auto reden we naar het einde van de onverharde weg en parkeerden de auto bij de parkeerplaats van Wharaiki Beach. Een wandeling door de uitgestrekte duinen bracht ons op het strand en het water was al behoorlijk van het strand teruggetrokken waardoor drie grote rotseilanden met bogen hoog boven de zee uittorenden. Het strand staat bekend om de vele grotten, spelonken en bogen in de rotsen die je met laag tij kunt bezoeken, maar ook om de harde wind en de uitgestrekte duinen met fijn, grijs zand. Gedurende een paar uur wandelden we over het lege strand (je kunt er niet zwemmen) en genoten van de rotsen en het uitzicht.
Een paar uur later waren we weer bij de auto en reden terug naar het bezoekerscentrum. Hier namen we foto's van de vlakte voor ons, Golden Bay zonder water, en reden weer terug naar de camping. 's Avonds kookten we een lekker potje met één van de klaargemaakte zalmmoten, lazen wat en gingen lekker slapen.
