Amsterdam

Nieuw Zeeland




Selecteer een dag: 
Locatie
Na een benauwde nacht met snurkers, Possums (een soort van bever die een ware pest is in Nieuw-Zeeland), veel regen en weinig slaap stonden we rond 6:00u op. Toen we naar buiten keken, zagen we een prachtige strakblauwe lucht met een stralende zon en beneden ons een dik wolkendek. Boven de wolken wakker worden is echt geweldig!

We kleedden ons snel aan, aten ons ontbijt en vetrokken rond 6:45u als eersten voor de Crossing. De hut lieten we achter ons en de eerste drie kwartier liepen we over een ligt stijgend pad door de verlaten vallei tussen Mt. Tongariro en Mt. Ngauruhoe. Op 1400m aangekomen begon een steile klim naar de zuiderlijke krater op 1660m, waar we drie kwartier later arriveerden. Onderweg kwamen we nog twee vroege vogels (Daan en Tanja uit Oirschot) tegen die voor de dagwandeling hadden gekozen en vroeg begonnen waren op de parkeerplaats op 30 minuten afstand van onze hut.

Op de zuiderlijke krater liepen we door de sneeuw en hadden we wederom schitterende uitzichten over de wolken, de vallei onder ons en op de besneeuwde bergtoppen van Mt. Tongariro en Mt. Ngauruhoe. Mt. Ngauruhoe is met een hoogte van 2287m de hoogste van de twee en werd gebruikt in het eerste deel van Lord Of The Rings onder de naam "Mount Doom"!

Na de krater kregen we wederom een zeer steil stuk dat ons in 30 minuten naar een hoogte van 1900m bracht. Praktisch de top van Mt. Tongariro. Hier ging ook een 2 uur durende wandeling naar toe. Deze besloten we niet te lopen aangezien we vreselijk veel geluk hadden gehad met het weer tot nu toe en vlakbij de Emerald Lakes waren die we zeker bij zon wilden bekijken.

Op het moment dat we over de top liepen, zagen we in de verte de drie fel groen gekleurde Emerald Lakes en Blue Lake al liggen. Aan onze rechterhand lag de Red Crater. Een schitterend gezicht. Een helder blauwe lucht, de felgroene Emerald Lakes, de Red crater en de witte sneeuw. Tot nu toe het mooiste uitzicht dat we ooit tijdens een wandeling hebben gehad. We liepen naar beneden door het duidelijk actieve vulkanische gebied, getuige de stoom uit de grond en de (inmiddels bekende) zwavelgeur.

Beneden gekomen bij de Emerald lakes namen we de nodige foto's en liepen door naar Blue Lake waar we, wederom met Daan en Tanja, in het zonnetje gepauzeerd hebben. Zij kwamen van het Zuidereiland en hadden de nodige tips voor ons. Wij hadden voor hen informatie over de must-do's van het Noordereiland. Na de pauze liepen we door naar de Ketetahi hut op 1450m hoogte. Deze tocht liepen we in ca. 1,5 uur zigzaggend over Mt. Tongariro door de wolken naar beneden. Bij de hut lunchten we en gaven we onze knieen even rust.

Het laatste stuk, langs een aantal warmwater bronnen, ging bergafwaarts. Vanuit het heidelandschap met vergezichten over Lake Rotoaira en in de verte vlaktes met bloeiende felgele brem, liepen we een uur door een dicht vochtig bos naar de parkeerplaats. Hier arriveerden we rond 14:00u al, terwijl onze bus pas op 17:00u zou komen!

We besloten met het busje van Daan en Tanja mee te liften, als dat zou kunnen...en dat kon! Voor $10 pp bracht deze ons terug naar Whakapapa en zette ons naast onze auto af. Hier dronken we een cappuccino in het Grand Chateaux, een enorm kasteel met een kenmerkend blauw dak, dat momenteel als luxe hotel en restaurant dienst doet. Onze busrit belden we wel even af natuurlijk!

Vanaf de parkeerplaats reden we naar een camping in Ohakune. We deden wat boodschappen, weekten onszelf schoon gedurende 45 minuten in een Spa-pool (bubbelbad) voor $5 en aten ons avondmaal voordat we moe maar ZEER voldaan in onze slaapzakken kropen.
Vorige   Volgende Top