Na een nacht met regen, stonden we wederom met een zonnetje op. Aangezien er in de omgeving van Roturoa enorm veel te doen is, hebben we een beetje een volgorde aangebracht in de dingen die we graag willen gaan zien. Vandaag stond het plaatsje Waiotapu (wat "Sacred Waters" betekent) op het programma.
In Waiotapu heeft men een compleet park aangelegd rondom allerlei thermische activiteiten bij elkaar, ongeveer 30km vanaf Rotorua. De toegangsprijs bedroeg $16,50 pp, behoorlijk wat dus, maar we kregen 10% korting met onze "Holiday Club Card" waarmee we ook korting kregen op de camping. Deze $20 kostende kaart begint zich dus aardig terug te verdienen nu.
We kochten een ticket en werden doorgestuurd naar de "Lady Knox Geiser", waarvoor we een stukje terug moesten rijden. Hier aangekomen namen we vooraan plaats. In minder dan 20 minuten was de compleet aangelegde arena voor de geiser volgestroomd met honderden mensen. Een mannetje kwam met een grote zak zeep en gooide dit in het geisergat. Zeep verlaagt de oppervlaktespanning van de enorme bron onder de grond, waardoor stoom (en water) zich naar boven door het water kan persen en een 20m hoge geiser tot gevolg heeft.
Vervolgens reden we terug naar het park zelf. Een keurig aangelegd pad leidde ons langs alle attracties die varieerde van een groot gifgroen meer genaamd "Devils' Bath", zwarte borrelende poelen "Devils' Inkpots", een enorm meer "Ngakoro Lake" met een thermische waterval en als klap op de vuurpijl een plas met een diameter en diepte van 60m genaamd "Champagne Pool" met een constante temperatuur van 74 graden, waarin de kleuren variereerden van gifgroen tot oranje en geel. Overal in het park gebeurde wel wat onder en boven de grond, met de nodige (stinkende) zwaveldampen tot gevolg.
Een paar uur en een vol rolletje, het 4e tot nu toe, later kwamen we uit het park en namen een cappuccino met een muffin. Vlakbij het park was een aantal modderpoelen te bezichtigen. Dit is overduidelijk en terecht één van de meest toeristische plekken van Nieuw-Zeeland. Werkelijk prachtig.
Op de terugweg twijfelden we of we nog een vulkanische vallei zouden gaan bezoeken. Maar aangezien het al wat later was en we daar wel de tijd voor wilden nemen, besloten we een wandeling in de buurt te gaan maken. Aan de SH5 (State Highway nr. 5) lag een parkeerplaats waar een 2 uur durende track naar de top van Rainbow Mountain begon. We parkeerden onze auto en liepen naar boven waar we al snel bij de een kratermeer aankwamen, wederom groen met geel en rood. Na ruim een uur lopen kwamen we op de top uit waar we een zeer mooi en wijds uitzicht over de gehele omgeving hadden.
Een enerverende dag die we zometeen gaan afsluiten met een lekkere maaltijd ergens in één van de restaurantjes in Rotorua. Een welkome afwisseling op de afgelopen dagen en op gisteravond. Gisteravond aten we Fish & Chips...dat hebben we geweten! Botervet gefrituurde friet en een nog vettere vis werden voor ons in een aantal kranten gewikkeld. Voor slechts $10 hadden we een diner voor minstens vier personen. Vet, maar wel lekker en voedzaam maar voorlopig niet voor herhaling vatbaar ;-)
Morgen gaan we de verdere omgeving van Rotorua bekijken.
We kochten een ticket en werden doorgestuurd naar de "Lady Knox Geiser", waarvoor we een stukje terug moesten rijden. Hier aangekomen namen we vooraan plaats. In minder dan 20 minuten was de compleet aangelegde arena voor de geiser volgestroomd met honderden mensen. Een mannetje kwam met een grote zak zeep en gooide dit in het geisergat. Zeep verlaagt de oppervlaktespanning van de enorme bron onder de grond, waardoor stoom (en water) zich naar boven door het water kan persen en een 20m hoge geiser tot gevolg heeft.
Een paar uur en een vol rolletje, het 4e tot nu toe, later kwamen we uit het park en namen een cappuccino met een muffin. Vlakbij het park was een aantal modderpoelen te bezichtigen. Dit is overduidelijk en terecht één van de meest toeristische plekken van Nieuw-Zeeland. Werkelijk prachtig.