De zon maakte ons vroeg wakker vanmorgen, terwijl we pas rond 13:00u bij het vertrek van de Cape Kidnappers Beachtour hoefden te zijn. Omdat we de plaats Napier nog niet goed (genoeg) hadden bekeken, besloten we daar vanmorgen naar toe te gaan. Nadat de tent was ingepakt en we hadden ontbeten, reden we naar het centrum van Napier. In 1931 is er een zware aardbeving geweest die de nodige huizen en levens verwoest heeft. Volgens aardbevingvrije richtlijnen heeft men de complete stad herbouwd in de op dat moment moderne 'Art Deco' stijl, waarom Napier nu internationaal bekend staat.
We parkeerden onze auto en liepen, wederom met stralend weer, de stad in. Een gezellige winkelstraat met allerlei mooie gebouwen heeft ons de hele morgen bezig gehouden. Duidelijk een compleet andere stijl dan bijvoorbeeld de saaiere stad Hastings. Op een terrasje dronken we wat om vervolgens terug naar de auto te gaan.
Bij de start van de Cape Kidnappers Beachtours aangekomen stonden er, wederom, hele groepen Chinezen klaar om plaats te nemen op één van de zes trailers die achter een drietal tractors hingen. Twee Nederlanders die we vlak voor vertrek ontmoet hadden, hadden op hun camping gehoord dat vooraan aan de rechterkant de beste plaatsen waren om de tractor tour over het strand te beleven. Hier namen we dan ook met ons vieren plaats.
En inderdaad! Op weg naar de Jan van Genten-kolonie over het strand hobbelden en bobbelden we over stenen, door zand (waar we af en toe in vast zaten) en veel door het water. Aan de rechterkant, waar wij zaten, zat je dus het droogst! Vooraan was de beste plek aan die kant, want hoe verder naar achteren, hoe meer je last had van het gehobbel. Veel pret en interessante informatie over de verschillende steile kliffen naast ons later kwamen we aan bij de start van een wandelpad. Dit steile pad omhoog leidde ons naar een grote kolonie die bovenop de kliffen hun nesten hadden. Op nog geen meter afstand van ons zaten ze met elkaar te snavelen en te broeden. Ook vanaf de klif hadden we een prachtig uitzicht over de sikkelvormige baai van Cape Kidnappers.
De weg terug hadden we wederom mazzel, het was eb geworden...dus wederom geen natte voeten! Voorop de tractor zat, naast de chauffeur, een gezellige dikke vrouw die groepsleidster was van alle Chinezen. Zij (en wij met haar) had de grootste lol. Ze droeg een knallende ruitjesbroek en een T-Shirt met felle opdruk. Haar witte benen lagen over het spatbord gedrapeerd toen ze instapte en haar giga zonnebril maakte het plaatje compleet.
Weer een lekker dagje in de zon, een beetje verbrand zelfs. Zojuist lazen we op de site van Whakapapa dat de skiliften vandaag gesloten waren. We twijfelen of we niet toch terug zullen rijden naar Waitomo voor de Glowworm caves. Mensen die we gisteren ontmoet hadden tijdens de 'On Yer Bike' tour, waren laaiend enthousiast over de 'Black Water Rafting - The Sequel' tour. Abseilen en vervolgens met een rubberen band door de glowworm grotten dobberen voor...$140 pp. We zien nog wel wat we doen. In ieder geval hebben we zometeen een flink eind rijden voor de boeg, zowel Whakapapa als Waitomo liggen rond de 250km verderop...en het is nu 19:00u hier.
