Vanmorgen vertrokken we bijtijds richting Greymouth. Het touwtje had de ventilator goed op zijn plek gehouden dus we besloten om de $60 in eigen zak te houden en zelf een kleine reparatie uit te voeren. Een paar maanden terug hadden we lijm gekocht om de spiegels op onze motorkap vast te lijmen die waren losgeraakt. De kneedlijm werkte daar prima voor, wellicht ook voor de ventilator. Met wat kneedlijm maakten we de ventilator vast aan de radiateur, in de hoop dat het blijft zitten.
Vanuit Westport namen we de SH6 naar Greymouth. Vlak na Westport namen we de afslag Cape Foulwind. Op deze plek werd Captain Cook met zijn schip bijna tegen de rotsen geblazen door de harde wind. Abel Tasman had de kaap ooit de naam 'Glyphaygen Hock' (Rocky Point) gegeven. Men hield de naam van Captain Cook aan...begrijpelijk ;-)
Een korte wandeling bracht ons naar de vuurtoren waar we een mooi uitzicht over de baai hadden. In de verte zagen we hoe de bewolking langzaam vanuit zee over het land trok...de kant die wij op moesten.
Terug op de SH6 reden we naar Punakaiki, thuishaven van de beroemde 'Pancake Rocks'. Onderweg kwamen we langs de 'Truman Track'. Deze korte wandeling gaat door het bos naar de kust waar je uitzicht hebt over de ruige rotsen, een waterval en blowholes. Bij hoog tij en een harde wind, wordt het water door kleine gaten (blowholes) onder hoge druk naar buiten gespoten. Ook zijn hier blauwe pinguins te zien, helaas niet vandaag.
Aangekomen in Punakaiki kwamen we aan in een toeristisch pretpark. Een grote parkeerplaats met overal auto's en een geasfalteerd wandelpad naar de Pancake Rocks. Bij het informatiecentrum zagen we dat het om 14:45u hoog tij zou zijn. Bij hoog tij wordt het water door de pancake rocks geblazen, waardoor deze blowholes worden. Een moment waarop alle toeristen natuurlijk wachten om een foto te maken. Het was pas 13:30u dus besloten we om alvast te beginnen met de wandeling. Tussen de toeristen door zagen we de prachtige en eigenaardige pancake rocks. Door veel (zout) water en harde wind zijn de limestone rotsen gevormd tot wat ze nu zijn, stapels pannenkoeken.
Bij het informatiecentrum dronken we wat en wachtten tot het hoog tij zou zijn. We liepen de wandeling nog eens, bij hoog tij. Helaas was de zee vandaag te rustig en was er weinig actie. Maar de lucht trok weer open en met een stralend zonnetje reden we een uurtje later Greymouth binnen. Voor morgen is er mooi weer voorspeld en een Zuid-westerwind die meestal hoge golven veroorzaakt. Misschien dat we nog eventjes teruggaan. De camping waar we wilden gaan staan ligt aan het strand, net als onze tent. 's Avonds zagen we voor het eerst een zonsondergang in Nieuw-Zeeland. Hier aan de Westkust zal het zeker niet de laatste worden!
Aangekomen in Punakaiki kwamen we aan in een toeristisch pretpark. Een grote parkeerplaats met overal auto's en een geasfalteerd wandelpad naar de Pancake Rocks. Bij het informatiecentrum zagen we dat het om 14:45u hoog tij zou zijn. Bij hoog tij wordt het water door de pancake rocks geblazen, waardoor deze blowholes worden. Een moment waarop alle toeristen natuurlijk wachten om een foto te maken. Het was pas 13:30u dus besloten we om alvast te beginnen met de wandeling. Tussen de toeristen door zagen we de prachtige en eigenaardige pancake rocks. Door veel (zout) water en harde wind zijn de limestone rotsen gevormd tot wat ze nu zijn, stapels pannenkoeken.