Wederom een stralende zon toen we wakker werden. Omdat het 's nachts had geregend en we vandaag met een droge tent verder wilden rijden, hebben we lekker in het zonnetje ontbeten en gelezen.
Vandaag wilden we doorrijden naar Tongariro National Park om daar te informeren naar de Tongariro Crossing. Deze wandeling is één van de mooiste dagwandelingen van Nieuw-Zeeland.
Nadat de tent was opgedroogd, reden we door naar het DOC-Office in Whakapapa dat op 1140 meter hoogte ligt. Deze plaats is tevens een startpunt van verschillende wandelingen. Onderweg stopten we nog een aantal keren voor een mooi uitzicht over Lake Taupo, waar we vlakbij hadden gecampeerd. Tijdens de laatste kilometers hadden we uitzicht op een prachtig uitgestrekt landschap met in de verte door de wolken heen de besneeuwde toppen van Mount Tongariro en Mount Ngauruhoe.
Bij het DOC aangekomen, besloten we om vandaag al te starten met de wandeling, tot aan de eerste hut. Dit was mogelijk doordat deze tocht betrekkelijk kort is (slechts 3,5 tot 5 uur bij slecht weer) en we er rond 13:00u al waren. We kochten hut-tickets en pakten onze rugzakken in. Eten hadden we nog voldoende dus dat was geen probleem. Omdat de wandeling begint in Whakapapa en de tweede dag (de Tongariro Crossing) eindigt op een ander punt, moesten we vervoer regelen. Via via reserveerden we twee plaatsen in een bus die ons morgenavond terug zou brengen naar Whakapapa.
De tocht naar de Mangetepopo hut was prima te lopen. Eerst door een uitgestrekt bos en de laatste kilometers door een weids heide landschap. Een keurig aangelegd pad met bruggen over riviertjes, een contrast met onze Moss Creek ervaring in de Coromandel. We liepen tussen Mt. Ngauruhoe en Mt. Tongariro door en zagen in de verte de hut al liggen. We hadden mazzel met het weer. Het was bewolkt met af en toe zon.
Slechts 2 uur later, in plaats van de aangegeven 3,5 uur, kwamen we aan bij de Mangatepopo hut die aan het begin van de Tongariro Crossing ligt op 1200 meter hoogte. Er waren al flink wat mensen. De hut had 2 kamers. Eén kamer met 13 en de andere met 7 slaapplaatsen. We vonden nog twee vrije plaatsen bovenin de stapelbedden en maakten onze bedden alvast 'slaapklaar' aangezien het er flink donker kan worden en er geen electriciteit in de hut is. We kaartten wat, aten onze maaltijd en kletsten met andere wandelaars totdat we naar bed gingen rond 21:30. We wilden al vroeg op want de weersvoorspellingen waren bijzonder gunstig!
De tocht naar de Mangetepopo hut was prima te lopen. Eerst door een uitgestrekt bos en de laatste kilometers door een weids heide landschap. Een keurig aangelegd pad met bruggen over riviertjes, een contrast met onze Moss Creek ervaring in de Coromandel. We liepen tussen Mt. Ngauruhoe en Mt. Tongariro door en zagen in de verte de hut al liggen. We hadden mazzel met het weer. Het was bewolkt met af en toe zon.