Rond 5:30u waren we eigenlijk al wakker...en behoorlijk zenuwachtig voor de reis die we zouden gaan maken. De weg van 121km van Te Anau naar Milford Sound staat op de werelderfgoedlijst...en niet voor niets zou blijken! In een half uur hadden we alles ingepakt en reden we in het donker richting Milford. Onderweg konden we niet genieten van de uitzichten, het was immers donker. Maar ook toen de eerste zonnestralen over de bergtoppen kwamen schijnen, wilden we maar een ding...Mitre Peak zien! Dit is de bekendste bergtop van de Milford Sound dat eigenlijk geen 'Sound' is. Een 'Sound' is gevormd door een rivier, de Milford Sound is gevormd door een gletsjer en heet daarom 'Fjord'.
Halverwege de rit reden we langs een groot geel veld met gras, bedekt met dauw en de eerste zonnestralen beschenen de besneeuwde bergtoppen...we zouden er nog veel meer gaan zien. Het omslagpunt, qua weer en natuur, ligt achter 'The Divide'. Deze bergketen scheidt de Westkust van het diepe Zuiden en kan alleen gepasseerd worden via een 1207m lange Homer tunnel. Mensen met tunnelvrees moeten deze nauwe, anderhalf baans, slecht geasfalteerde en onverlichte tunnel mijden! Het was echt een avontuur om er doorheen te rijden. Gelukkig passeerden er geen bussen op dit vroege (7:30u) tijdstip. Aan de andere kant van de tunnel zagen we alleen maar bergtoppen, natuur en een strakblauwe lucht. Geen wolkje te bekennen! En dat voor een gebied waar jaarlijks (gemiddeld) 6 meter regen valt en 2 van de 3 dagen een regendag is. Er valt jaarlijks zoveel water dat er een 3 tot 4 meter dikke laag zoet water bovenop het zoute zeewater ligt dat uit de Tasman Zee komt waar de Milford Sound op uitkomt.
Om 8:00u reden we het plaatsje Milford Sound binnen. Vanaf de parkeerplaats maakten we een korte wandeling naar het water en zagen het plaatje dat we al zo vaak gezien hadden op folders, Mitre Peak en de uitgestrekte natuur die zich weerspiegelen in het heldere water. Wat hadden we veel geluk vandaag! Het zou de hele dag dit weer blijven, was voorspeld, dus besloten we een 'cruise' te boeken. Om 8:30u opende het informatiecentrum en we stonden vooraan om te boeken. De cruise zouden we maken met 'Real Journeys' op het schip de 'MV Friendship' van 10:00u tot 12:15u. We kozen bewust voor de kleinste boot (maximaal 50 mensen) om zo optimaal te kunnen genieten van de omgeving.
Stipt op tijd checkten we in en zochten op de boot een zitplek bovenop het dek. Na wat korte informatie over de tocht, vertrok de boot richting de Tasman Zee. Tijdens de boottocht, waar Sjoerd het weer voor elkaar kreeg om 2 rolletjes vol te schieten, kregen we enorm veel informatie over de omgeving en over het ontstaan van de Fjorden. Langs de steile rotswanden, die nog 311m dieper onder water gaan, voer ons bootje naar een Zeehondenkolonie. Het zonnetje scheen volop en het water was extreem rustig. Hierdoor konden we aan het einde van de Milford Sound nog een stuk verder varen over de Tasman Zee.
Het voordeel van mooi weer in de Milford Sound is prachtige vergezichten, het voordeel van regen tijdens een cruise zijn de vele watervallen die dan overal uit de rotsen naar beneden komen. Op de terugweg werden we verrast met een school bottlenose dolfijnen. Weer hadden we extreem veel geluk aangezien deze gemiddeld een keer per week 'gespot' worden in de Milford.
Vlakbij de haven was het tijd voor wat waterpret...voor de kapitein dan. Om ons te laten ervaren hoe mooi de watervallen zijn, voer hij de boot praktisch in de 151 meter hoge Stirling Falls.
Terug in de haven liepen we de korte tocht naar de Bowen falls. Gelijk kwamen we erachter waarom er nergens mensen lekker in het zonnetje zaten...op de boot hadden we er geen last van maar hier des te meer...SANDFLIES! Zodra je stilstaat, vliegen ze op je af (echt met tientallen tegelijk) waardoor je wel verder moet lopen. Een korte wandeling door het plaatsje Milford Sound bracht ons wederom bij een schitterend uitzicht op Mitre Peak, maar nu in de volle zon.
Vanaf de parkeerplaats reden we terug over de SH94 richting Te Anau. Onderweg hadden we zoveel prachtige uitzichten dat het nauwelijks zin heeft om deze in detail te gaan beschrijven. We maakten een aantal korte wandelingen en vonden ook de locatie waar de hiernaast geplaatste foto gemaakt is. Alleen was het vandaag de hele dag een wolkloze hemel. Dit was echt de mooiste dag die we tot nu toe in Nieuw-Zeeland gehad hebben. Niet alleen qua weer maar ook qua uitzichten en natuur.
Rond 5:30u waren we eigenlijk al wakker...en behoorlijk zenuwachtig voor de reis die we zouden gaan maken. De weg van 121km van Te Anau naar Milford Sound staat op de werelderfgoedlijst...en niet voor niets zou blijken! In een half uur hadden we alles ingepakt en reden we in het donker richting Milford. Onderweg konden we niet genieten van de uitzichten, het was immers donker. Maar ook toen de eerste zonnestralen over de bergtoppen kwamen schijnen, wilden we maar een ding...Mitre Peak zien! Dit is de bekendste bergtop van de Milford Sound dat eigenlijk geen 'Sound' is. Een 'Sound' is gevormd door een rivier, de Milford Sound is gevormd door een gletsjer en heet daarom 'Fjord'.
Om 8:00u reden we het plaatsje Milford Sound binnen. Vanaf de parkeerplaats maakten we een korte wandeling naar het water en zagen het plaatje dat we al zo vaak gezien hadden op folders, Mitre Peak en de uitgestrekte natuur die zich weerspiegelen in het heldere water. Wat hadden we veel geluk vandaag! Het zou de hele dag dit weer blijven, was voorspeld, dus besloten we een 'cruise' te boeken. Om 8:30u opende het informatiecentrum en we stonden vooraan om te boeken. De cruise zouden we maken met 'Real Journeys' op het schip de 'MV Friendship' van 10:00u tot 12:15u. We kozen bewust voor de kleinste boot (maximaal 50 mensen) om zo optimaal te kunnen genieten van de omgeving.
Stipt op tijd checkten we in en zochten op de boot een zitplek bovenop het dek. Na wat korte informatie over de tocht, vertrok de boot richting de Tasman Zee. Tijdens de boottocht, waar Sjoerd het weer voor elkaar kreeg om 2 rolletjes vol te schieten, kregen we enorm veel informatie over de omgeving en over het ontstaan van de Fjorden. Langs de steile rotswanden, die nog 311m dieper onder water gaan, voer ons bootje naar een Zeehondenkolonie. Het zonnetje scheen volop en het water was extreem rustig. Hierdoor konden we aan het einde van de Milford Sound nog een stuk verder varen over de Tasman Zee.
Het voordeel van mooi weer in de Milford Sound is prachtige vergezichten, het voordeel van regen tijdens een cruise zijn de vele watervallen die dan overal uit de rotsen naar beneden komen. Op de terugweg werden we verrast met een school bottlenose dolfijnen. Weer hadden we extreem veel geluk aangezien deze gemiddeld een keer per week 'gespot' worden in de Milford.
Vanaf de parkeerplaats reden we terug over de SH94 richting Te Anau. Onderweg hadden we zoveel prachtige uitzichten dat het nauwelijks zin heeft om deze in detail te gaan beschrijven. We maakten een aantal korte wandelingen en vonden ook de locatie waar de hiernaast geplaatste foto gemaakt is. Alleen was het vandaag de hele dag een wolkloze hemel. Dit was echt de mooiste dag die we tot nu toe in Nieuw-Zeeland gehad hebben. Niet alleen qua weer maar ook qua uitzichten en natuur.