Vanmorgen was het weer nog steeds lekker. Er was flink wat meer bewolking dan gisteren, maar de zon kreeg nog goed de kans om te schijnen. Prima weer dus voor een wandeling.
Vanuit de camping reden we naar de voet van Mt. Roy. Deze berg heeft een hoogte van 1850m en een wandeling van 5 a 6 uur zou ons naar de top brengen. Terwijl we op de parkeerplaats stonden kregen we hetzelfde gevoel als bij de wandeling die we naar de top van Mt. Fyffe (Vivje) in Kaikoura hadden gemaakt. Het voordeel van deze wandeling was dat de top gedurende de hele wandeling zichtbaar zou zijn waardoor je niet constant verrast werd met nog een bocht...en nog een...en nog een. Vanaf de top zouden we een prachtig uitzicht hebben. We vulden onze waterzakken, maakten onze rugzakken klaar en gingen op weg.
Het pad was steil...en op sommige stukken heel steil. De berg was nauwelijks begroeid, voornamelijk met gras, wat wel een stuk lekkerder liep dan de tocht over de rotsachtige bodem van Mt. Fyffe. Onderweg kwamen we flink wat mensen tegen, die vrolijk naar beneden liepen. Een kleine drie uur later waren we (eindelijk) op de top en hadden inderdaad een prachtig uitzicht. Vergelijkbaar met het uitzicht dat Sjoerd gisteren had gehad, Alexander blij natuurlijk! ;-)
We konden vanaf de top Lake Wanaka in zijn geheel zien liggen en hadden ook een prachtig uitzicht over Mt. Aspiring National Park met zijn (jawel) besneeuwde toppen! We aten wat en begonnen aan de terugreis en anderhalf uur later kwamen we weer aan bij de auto. Zowel de heen- als de terugweg hadden we enigszins onderschat...maar het uitzicht dat we hadden gehad op de top en gedurende de wandeling omhoog was zeker de moeite waard. Voor vannacht hebben we een cabin gehuurd, iets waar we na een paar weken snurkende mensen naast ons zeker naar uitkijken. Morgen gaan we richting de Oostkust via Cromwell. Maar eerst morgenochtend de foto's ophalen en naar Puzzling world...wat dat is? Lees morgen maar! (Leuk zo'n cliffhanger ;-))
Het pad was steil...en op sommige stukken heel steil. De berg was nauwelijks begroeid, voornamelijk met gras, wat wel een stuk lekkerder liep dan de tocht over de rotsachtige bodem van Mt. Fyffe. Onderweg kwamen we flink wat mensen tegen, die vrolijk naar beneden liepen. Een kleine drie uur later waren we (eindelijk) op de top en hadden inderdaad een prachtig uitzicht. Vergelijkbaar met het uitzicht dat Sjoerd gisteren had gehad, Alexander blij natuurlijk! ;-)